Te małe, urocze landrynki zostały sprowadzone do Japonii w XVI wieku przez portugalskich kupców. Infrastruktura i rafinacja cukru w ówczesnej Japonii nie istniała. Do produkcji konpeito zużywa się dużo cukru, więc były one drogie i rzadko spotykane. Do okresu Meiji, słodycz ten był już kulturowo uważany za jeden ze standardowych japońskich słodyczy. Konpeito jest również częstym podarunkiem podziękowania za przybycie, który jest darowany przez Dom Cesarski Japonii. Podarek ten jest zapakowany w małym pudełku zwanym bonbonieru, od francuskiego bonbonnière, czyli bombonierka.
Cukierki mają zazwyczaj od 5 do 10 mm średnicy. Powstają poprzez wielokrotne powlekanie syropem cukrowym rdzenia, którym jest kryształek cukru. Przez 7/13 dni obraca się je, ogrzewa i dodaje syropu w dużym piecu zwanym Dora. Konpeito wykonują rzemieślnicy nawet obecnie.
Ciekawe czy faktycznie takie słodkie!
OdpowiedzUsuń